در نشست نقد و بررسی كتاب مطرح شد؛
قهرمان سلول های بهاری از حداقل امکانات محروم بوده است
به گزارش جاویدانی، محمدصادق علیزاده اظهار داشت: قهرمان کتاب سلول های بهاری؛ خاطرات تولید و توسعه سلول های بنیادی به روایت دکتر حسین بهاروند از حداقل امکانات بی بهره بود.
به گزارش خبرگزاری مهر، نشست «روایت پیشرفت» با مبحث کتابِ «سلول های بهاری» در قالبِ بیست و سومین جلسه از سلسله نشست های «عصرانه کتاب» روز سه شنبه دوم مرداد توسط مرکز مطالعات راهبردی ژرفا و به همتِ اندیشکده ی هنر و رسانه (میز کتاب) و با همکاری «میز روایت پیشرفت»، «مدرسه روایت ایران» برگزار گردید.
در این نشستِ ادبی بهنام باقری نویسنده کتاب و محمدصادق علیزاده منتقد و فعال حوزه کتاب حضور داشته و پیرامونِ کتابِ سلول های بهاری نظراتی را عرضه دادند.
تاریخ شفاهی دانش سلول های بنیادی
باقری نویسنده کتاب سلول های بهاری اظهار داشت: همان گونه که از نام کتاب پیداست تاریخ شفاهی دانش سلول های بنیادی و زندگی نامه پدر سلول های بنیادی ایران است. تصور می کنم سال ۹۴ یا ۹۵ بود که رهبری از یک شرکت صنعتی و تولیدی بزرگ دیدار کردند و آن موقع عباس علی آبادی، رئیس مپنا بود و وقتی در رابطه با تولیدات صنعتی و پیشرفت های علمی در زمینه صنعت برق توضیح می دادند، رهبری خیلی خوشحال شدند. آن موقع من در حوزه تاریخ شفاهی جنگ پژوهش و تألیف می کردم و پس از دیدار رهبری به ذهنم رسید که در زمینه پیشرفت های صنعتی هم کاری در حوزه تاریخ شفاهی انجام دهیم. آن وقت به ذهنم رسید که سراغ سلول های بنیادی برویم و زندگی مرحوم سعید کاظمی آشتیانی را هم روایت نماییم که خوشبختانه هر دو انجام شد.
روایت پیشرفت بر اساس فعالیت در زمینه سلول های بنیادی
در ادامه باقری اظهار داشت: در این پروژه تلاش بر این بود که روایت پیشرفت بر اساس فعالیت در زمینه سلول های بنیادی باشد. قصد نداشتیم که زندگی و شخصیت دکتر بهاروند را روایت نماییم بالا و پایین فعالیت وی در حیطه لابراتوار موردنظر بود. اما در میانه کار متوجه شدم که روایت فعالیت در لابراتوار بدون پشت صحنه آن ناقص است. به عبارتی حلقه مفقودهای که در روایت وجود داشت، مخاطب را راضی نمی کرد. در میانه کار تصمیم گرفتیم که زندگی راوی هم به کتاب افزوده شود و پس از آن احساس کردم که جذابیت متن چندین برابر شد. ضمناً یکی دو فصل بعداً افزوده شد، فصل پدر راوی و همسرش. البته فصل همسر راوی به صورت دل نوشته بود که به کتاب اضافه گردید.
باقری افزود: در کتاب تلاش کردم دست مخاطب را بگیرم و روایت زندگی زیسته حسین بهاروند را به او نشان دهم. به عبارتی حضور من پژوهشگر کمرنگ باشد و خود مخاطب آنرا مانند فیلمی ببیند و حس کند. به نظرم هنر آن است که مخاطب بتواند با سوژه ارتباط دوستانه ملموسی داشته باشد و این همذات پنداری را پیدا کند.
فراز و فرود کتاب چندان پیراسته نیست
صادق علیزاده منتقد کتاب سلول های بهاری در ادامه برنامه اظهار داشت: از اوایل دهه ۹۰ با کتاب هایی آشنا شدم که اولین آن «خط مقدم» تألیف فائضه غفارحدادی بود. با مطالعه چنین آثاری با افرادی آشنا شدیم که موتور پیشران حرکت پیشرفت در کشور شده بودند و اصلاً دنبال دیده شدن هم نبودند. در این رابطه چندین کتاب چاپ شد که بعضی ضعیف و برخی دیگر متوسط و قوی بودند.
او اضافه کرد: در رابطه با کتاب «سلول های بهاری؛ خاطرات تولید و توسعه سلول های بنیادی به روایت دکتر حسین بهاروند» باید بگویم یکی از آن دو سه کتابی است که مرا خیلی به شعف واداشت. فردی که در این کتاب محور روایت پیشرفت است، خیلی میلی به دیده شدن نداشت و من با دیدن کتاب هر چند فرم و جلد آن چندان مرا جذب نکرد، آن روایت خاص کتاب سبب شد که سراغ این نوع کتاب ها بروم و درصدد بربیایم بعنوان یک ژورنالیست با راوی کتاب صحبت کنم.
دکتر حسین بهاروند از حداقل امکانات بی بهره است
علیزاده اظهار داشت: قهرمان کتاب «سلول های بهاری؛ خاطرات تولید و توسعه سلول های بنیادی به روایت دکتر حسین بهاروند» از حداقل امکانات بی بهره است و در بخشی از کتاب آمده که در یک برهه مدیر جهادسازندگی به بهاورند می گوید جهاد نمی تواند هزینه اضافه کاری او را بدهد! شاید هر کس دیگری جای او بود، کار را رها می کرد، اما بهاروند نه تنها ماند بلکه تا پاسی از شب وقتش را در لابراتوار گذراند تا پروژه سلول های بنیادی را با پشتکار عجیبش به نتیجه رساند.
این منتقد بیان نمود: این اثر با انجام برخی تغییرات می تواند بهتر شود. به نظرم متن کتاب احتیاج به بازنویسی دارد تا به اثر جان دارتری تبدیل بشود. هر چند در متن کتاب فراز و فرودی وجود دارد که نشان پیراستگی کتاب است. هر چند گاه متن چندان قوی نیست که خلأ متریال را نشان داده است و گویی حال راوی خوب نیست و آن طور که باید اطلاعات جفت و جور نمی گردد. فارغ از تعامل و ارتباطی که میان راوی و مصاحبه گر شکل گرفته، برخی اطلاعات یک دفعه در متن جای گرفته که روایت را گرفتار پرش کرده است. به عبارتی در بعضی صفحات کتاب یکدست نیست.
آن قدر که متن و محتوا کتاب خواننده را سر ذوق می آورد، ظاهر کتاب چنین خصوصیت را ندارد
او افزود: به نظرم حجم کتاب می توانست کمتر باشد. این نکته را از این لحاظ که حوصله مخاطب نمی کشد که آنرا مطالعه کند بلکه برخی صفحات کتاب زوایدی دارد که نیاز نیست و اصل ماجرا را به تعویق می اندازد. نکات دیگری که متوجه ناشر است، ابتدا طرح جلد آن است که اصلاً جذاب نیست و آن قدر که متن و محتوا کتاب خواننده را سر ذوق می آورد، ظاهر کتاب چنین خصوصیت را ندارد.
این منتقد در مورد تبلیغات کتاب اظهار داشت: نکته دیگر تبلیغات خوبی برای کتاب صورت نگرفت. در حالی کتاب یک قهرمان محور است که همه اقشار مختلف جامعه می توانند با آن ارتباط برقرار کنند. به عبارتی چنین اثری می توانددر لایه های مختلف فرهنگی و اجتماعی مخاطب خودش را بیابد. این فرآیند نیازمند یک حرکت تبلیغاتی ترویجی مضاعفی است که ناشر چنین حرکتی هم انجام نداده است.
نقطه اتکا راوی همسرش است
صادق علیزاده اظهار داشت: نکته دیگر که در رابطه با محتوای کتاب، نقش همسر راوی است که به نظرم جا داشت بیشتر در کتاب بیاید. این نکته را از این لحاظ می گویم که همین اندک اشارات در کتاب در رابطه با همسرش آمده است، نشان داده است که نقطه اتکا راوی همسرش است و سهم زیادی در موفقیت بهاروند داشت.
او اضافه کرد: به نظرم راوی کتاب خود واقعی حسین بهاروند است بدون شعار و پروپاگاندا. دانشمندی که فرد منزهی است و زیاده حد سخن نمی گوید و حتی کمتر هم حرف می زند و خودش را بین مخاطب و سوژه قرار نداده است. در چنین دست کتاب های تاریخ شفاهی بشکلی است که گاهی راوی خودش را پررنگ می کند، البته این خصوصیت بد نیست اما در این کتاب سعی شده که مخاطب بیشتر به سوژه نزدیک شود تا راوی.
منبع: جاویدانی
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب