رایزن فرهنگی ایران در تونس با جاویدانی مطرح كرد؛
علاقه شدید تونسی ها به زبان فارسی
به گزارش جاویدانی فراهانی می گوید ایران و تونس روابط دیرینه فرهنگی دارند. تونسی ها به زبان فارسی علاقه بسیار نشان می دهند و خیابان هایی در بعضی شهرهای تونس به نام شهرها و مشاهیر ایرانی نامگذاری شده است.
خبرگزاری مهر، گروه فرهنگ و اندیشه: تونس کشوری در شمال آفریقا و جنوب دریای مدیترانه است که از غرب با الجزایر و از شرق و جنوب با لیبی هم مرز است. پایتخت این کشور، شهر تونس است. تونس که اصالتاً از نژاد بربر است، در تاریخ خویش به علت موقعیت جغرافیایی اش شاهد حضور اقوام گوناگونی مانند فینیقی ها، وندال های آلمانی تبار، ایرانی ها، بیزانتی ها، عرب ها، ترک ها و فرانسوی ها بود. این کشور مستعمره فرانسه بود تا این که سرانجام در ۱۹۵۶ استقلال پیدا کرد و حبیب بورقیبه، نخستین رئیس جمهور این کشور شد و بعد از وی، زین العابدین بن علی، ریاست جمهوری این کشور را برعهده گرفت، (البته ریاستی که فرسنگ ها با مفهوم دموکراسی فاصله داشت) اما در نهایت با انقلاب کرامت مردم تونس ضد وی حکومتش سقوط کرد و فصل جدیدی در نظام حکمرانی سیاسی این کشور شروع شد.
نظام تونس جمهوری و دین رسمی آن اسلام و زبان رسمی این کشور، عربی است گرچه اغلب مردم با فعالیت فرهنگی عمیق فرانسه در دوران استعمار تونس که بیشتر از هفت دهه طول کشید، به زبان فرانسوی هم مسلط هستند حتی میتوان اظهار داشت که زبان فرانسه زبان علمی تونسی هاست. همینطور باید اشاره نمود که تصوف و اسلام صوفیانه در تونس از تاریخ قابل توجهی برخوردار می باشد و همین مساله سبب مدارا، تعامل و همزیستی میان پیروان مختلف ادیان و مذاهب در این کشور شده است. رشد تصوف سبب شده تا جنبش های رادیکال سلفی و تکفیری در این کشور پیروان چندانی پیدا نکرده و همیشه در زاویه با مردم باشند.
تونس دارای ۲۴ استان است که استانهای تونس، سوسه، مهدیه، نابل و قیروان از استانهای مهم گردشگری این کشور هستند و شهر حمامات بخصوص یاسمین حمامات آن از مهم ترین شهرهای توریستی تونس است. در گفت وگویی با میثم فراهانی، رایزن فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در تونس درباره ارتباطات فرهنگی بین ایران و تونس با او همکلام شدیم که در ادامه آنرا خواهید خواند. فراهانی فارغ التحصیل رشته علوم قرآن از دانشگاه مذاهب اسلامی است.
*ایرانیان و تونسی ها در طول تاریخ ارتباط فرهنگی مهمی با یکدیگر داشته اند و شاهد مثال این ارتباط وجود واژگان فارسی در لهجه تونسی هاست. اگر موافق باشید بحث را با دامنه تاریخی این ارتباط آغاز نماییم.
ایرانیان یکی از اقوام دارای نقش عمده در شکل گیری تمدن و فرهنگ بخصوص فرهنگ و تمدن اسلامی در تونس بوده اند و آثار فرهنگ ایرانی در بخش های متعدد تمدنی و فرهنگی تونس نمود داشته و دارد که با رجوع به کتاب «العلاقات بین تونس و ایران عبر التاریخ» تألیف ایران شناس معاصر تونس مرحوم عثمان کعاک میتوان به عمق ارتباطات فرهنگی ایران و تونس پی برد. در خیلی از عنصرهای فرهنگی کشور تونس همچون زبان، معماری، موسیقی آداب مردمی، خوردنی ها و نوشیدنی ها و زینت آلات میتوان نمودهای بسیاری را از فرهنگ ایرانی اسلامی بخصوص با صبغه خراسانی آن جست وجو کرد.
در گویش عربی کاربردی در تونس، بیشتر از ۲۰۰ واژه با ریشه فارسی دیده می شود که بعضی از آنها عبارتند از قیروان، گلیم، نارنج، مرزبان، میخانه، رشته، دهقان، دستور و بسیاری واژه های دیگر. در آغاز دوره اسلامی، نفوذ فرهنگ ایرانی در تونس با حضور گروهی از سپاهیان ایرانی اهل خراسان در بین لشگر عقبة بن نافع که مسجد تاریخی خود را در سال ۵۱ هجری در قیروان تونس بنا نهاد، شروع می شود و در زمان ضعف حکومت صنهاجی ها به اوج خود می رسد. در این دوره، امیران ایرانی از دودمان بنو خراسان مدتی بر شهر تونس فرمان می رانند.
همچنین، بعضی از فقیهان و اندیشمندان اسلامی تونس مانند امام سحنون نیشابوری، اسد بن فرات نیشابوری، عبدالله بن فروخ فارسی و خالد بن یزید فارسی ایرانی تبار بوده اند. امروزه بعضی از خیابان ها، بیمارستان ها، مراکز علمی دانشگاهی تونس با نام شهرها، شاعران و فیلسوفان ایرانی چون اصفهان، شیراز، تهران، حافظ، مولوی، خیام، ابن سینا، فارابی و رازی نامگذاری شده اند.
*در عصر مدرن ارتباطات فرهنگی بین ایران و تونس از چه سالی آغاز شد؟ وضعیت کنونی این سطح از روابط را چطور ارزیابی می کنید.
ارتباطات فرهنگی ایران و تونس در سال ۱۳۴۶ با امضای موافقت نامه فرهنگی بین دو کشور وارد مرحله رسمی خود شد. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران و از سرگیری روابط سیاسی بین دو کشور، ارتباطات فرهنگی هم وارد مرحله جدیدی شد و با استقلال مکان رایزنی فرهنگی که در اسفند ۱۳۸۵ صورت گرفت، این ارتباطات در سطح خوبی فعال شد.
در گویش عربی کاربردی در تونس، بیشتر از ۲۰۰ واژه با ریشه فارسی دیده می شود که بعضی از آنها عبارتند از قیروان، گلیم، نارنج، مرزبان، میخانه، رشته، دهقان، دستور و بسیاری واژه های دیگر. در آغاز دوره اسلامی، نفوذ فرهنگ ایرانی در تونس با حضور گروهی از سپاهیان ایرانی اهل خراسان در بین لشگر عقبة بن نافع که مسجد تاریخی خود را در سال ۵۱ هجری در قیروان تونس بنا نهاد در طول سالهای گذشته و در جهت تحکیم روابط فرهنگی بین دو کشور، اسناد مختلف فرهنگی در سطوح و موضوعات مختلف به امضای مسؤلان دو کشور رسیده است که گامی مهم در فعال سازی هرچه بیشتر روابط فرهنگی و بهره مندی از ظرفیت های بالفعل و بالقوه دو کشور به حساب می آید. همچون اسناد مذکور میتوان به برنامه مبادلات فرهنگی، علمی و آموزشی بین جمهوری اسلامی ایران و جمهوری تونس، توافقنامه همکاری در بخش گردشگری بین دو کشور، یادداشت تفاهم همکاری در زمینه ترجمه، موافقتنامه همکاری در زمینه موسیقی، برگزاری سومین نشست مشترک کمیته گردشگری جمهوری اسلامی ایران و جمهوری تونس، یادداشت تفاهم همکاری در زمینه امور دینی بین جمهوری اسلامی ایران و جمهوری تونس و یادداشت تفاهم بین سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران و مؤسسه رادیو و تلویزیون تونس نام برد که هر کدام از آنها زمینه ساز همکاریهای گسترده دو کشور در موضوعات مورد علاقه است.
*با توجه به پیشینه روابط فرهنگی و سطح ارتباطات در عصر حاضر، رایزنی فرهنگی در زمینه معرفی ایران و انقلاب اسلامی در تونس چه فعالیتهایی داشته است؟ شناخت کنونی تونسی ها از ایران را چطور ارزیابی می کنید و این که چقدر آنها به ایران و فرهنگ ایران علاقه نشان می دهند؟
از نظر ساختاری و فراهم بودن زیرساخت های اجرایی بر مبنای اسناد فرهنگی امضا شده بین دو کشور، فضای فعالیت فرهنگی برای جمهوری اسلامی ایران در این کشور به شکل مطلوبی فراهم است. طبعاً رایزنی فرهنگی ایران هم متناسب با شرایط محیطی و اقتضائات فرهنگی روز با اتخاذ سیاست های مناسب و راهکارهای اجرایی فعال، حضوری فعال، اثرگذار و مقبول در فضای فرهنگی این کشور داشته است.
تونس کشوری است که همه افکار، آراء و سلایق فرهنگی می توانند در آن حضور داشته باشند و زمینه فعالیت و عرضه داشته های فرهنگی برای مخاطبان علاقه مند بسیار فراهم است. جمهوری اسلامی ایران هم با هدف معرفی فرهنگ و تمدن ایرانی اسلامی با اتخاذ سیاست های اصولی و برنامه ریزی های دقیق فرهنگی متناسب با ذائقه مخاطب در هر دوره ای، کوشیده است ضمن معرفی فرهنگ ناب ایرانی و اصول دقیق اسلامی، ارتباطات مؤثر و ماندگاری را با مراکز، مؤسسات، نهادها و جمعیت های فرهنگی دولتی و غیر دولتی برقرار کند و از هر فرصتی برای شناساندن فرهنگ و تمدن غنی و کهن ایرانی برای علاقه مندان تونسی بهره ببرد.
لذا همواره رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران کوشیده است ارتباطی مؤثر بین مراکز فرهنگی دو کشور به منظور تبادل تجربیات و بهره مندی از ظرفیت های بالفعل و بالقوه فرهنگی ایجاد نماید چونکه معتقدیم هرچه شناخت طرفین از یکدیگر بیشتر شود، اثرگذاری فعالیت ها و انجام اقدامات ماندگار فراهم تر خواهد شد.
بنابراین، تبادل هیأت های فرهنگی و هنری بین دو کشور، حضور در جشنواره های بین المللی دو کشور همچون جشنواره بین المللی فجر و جشنواره بین المللی کارتاژ با موضوعات فیلم، تئاتر، تئاتر عروسکی، موسیقی و… برگزاری نشست های علمی، فرهنگی و تمدنی، برگزاری نمایشگاه های بزرگ صنایع دستی و هنرهای ایرانی، برگزاری هفته های فیلم، نمایش سریال های تاریخی ایرانی در شبکه های تلویزیونی تونس همچون سریال پر مخاطب یوسف پیامبر (ع)، چاپ و انتشار کتب، برگزاری هفته فرهنگی ایران در تونس و هفته فرهنگی تونس در ایران، همچون برنامه های فرهنگی رایزنی بوده است که البته متناسب با فضای حاصل از انتشار ویروس کرونا، جهت گیری ها و سیاست های مناسبی برای بهره مندی از فضای مجازی در جهت اجرای برنامه ها و فعالیتهای فرهنگی متناسب با شرایط جدید اتخاذ شده است.
همچنین، برگزاری روزهای فرهنگی ایران در مراکز فرهنگی و دانشگاهی تونس، انجام دو دور برنامه گفت وگوهای فرهنگی بین ایران و جهان عرب، آموزش خط نستعلیق فارسی، برگزاری نشست های مختلف تخصصی با مبحث زنان و خانواده، برگزاری نشست های دوره ای با نخبگان تونسی و بحث و تبادل نظر در مورد تقویت راه های همکاریهای مشترک فرهنگی و علمی بین دو کشور، برگزاری نشست هایی با مبحث فلسطین و قدس شریف و بررسی آراء و اندیشه های متفکران ایرانی و تونسی در این خصوص، حضور فعال در مسابقات بین المللی قران کریم دو کشور از دیگر برنامه های فرهنگی رایزنی فرهنگی کشورمان است.
بهره مندی از ظرفیت مشارکت سازمان ها و مراکز فرهنگی دو کشور در زمینه های مختلف بعنوان یکی از سیاست های فرهنگی سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی همواره مد نظر بوده است که در این میان با انجام ارتباطات سازنده و فعال با مراکز فرهنگی تونس همچون موزه ملی باردو، مرکز فرهنگی قصر سعید، مرکز فرهنگی ابن خلدون، مرکز فرهنگی حمامات، مراکز و مؤسسات علمی و دانشگاهی، مرکز تخصصی مطالعات زنان تونس (کریدیف) و هم مؤسسات و مراکز فرهنگی بین المللی داخل کشور، هم افزایی بسیار خوبی در اجرای برنامه های فرهنگی با هدف صرفه جویی در هزینه ها و هم ایجاد و تقویت ارتباطات سازنده بین مراکز دو کشور و تولید برنامه های فرهنگی و علمی مشترک صورت گرفته است.
در بخش رصد و پایش فضای فرهنگی و علمی تونس، تابحال بیشتر از صدها مقاله و گزارش فرهنگی از اندیشمندان تونسی به منظور معرفی دیدگاه ها و اندیشه های آنان به جوامع علمی داخل کشور توسط رایزنی فرهنگی کشورمان ترجمه و انتشار یافته است. همچنین، به منظور معرفی فرهنگ، تمدن و بستر سازی تبادل آراء متفکران دو کشور، رایزنی فرهنگی از اواخر سال قبل مبادرت به انتشار فصلنامه الکترونیکی با نام «الفیروز» کرده که به زبان عربی منتشر می شود. این فصلنامه با دارا بودن دایره مخاطبینی بیشتر از ۷۰۰ نفر در تونس، به معرفی فرهنگ و تمدن ایرانی و انتشار مقالاتی در زمینه های مختلف تمدن اسلامی، تاریخ و ادبیات، زبان و زبان شناسی، معرفی مراکز تاریخی و فرهنگی کهن و معاصر ایران و هم معرفی مفاخر علمی، فرهنگی و ادبی دو کشور می پردازد.
تونسی ها علاقه وافری به فرهنگ و تمدن ایرانی و زبان فارسی دارند و همانطور که در سؤال های قبل هم اشاره کردید، بعضی از کلمات فارسی در واژه های روزمره آنان مورد استفاده قرار می گیرد و حتی نام بعضی از دانشمندان ایرانی همچون بوعلی سینا بر سردر بعضی از مؤسسات و حتی مراکز پزشکی این کشور به چشم می خورد.
*این علاقه مندی به زبان فارسی را تونسی ها چگونه نشان داده اند؟ فی المثل وضعیت آموزش زبان فارسی در تونس را چطور ارزیابی می کنید؟ آیا از آن استقبال می شود؟
موضوع اهمیت زبان یکی از مسائل عمده و بحث برانگیز بوده که همواره مورد توجه خیلی از دانشمندان قرار داشته است. زبان ابزاری است که در زندگی اجتماعی مختص انسان هاست و یا به عبارت دیگر زبان پدیده ای اجتماعی و منحصر به فرد است که موجبات فرایند تکامل انسان و جامعه را فراهم می سازد. هر زبانی افقی تازه در مقابل چشمان بشر می گشاید و می تواند وسیله ارتباط فرهنگی، علمی، اقتصادی، اجتماعی و سیاسی شود. هزاران سال است که دانشمندان به چگونگی یادگیری زبان خارجی توجه کرده اند و همیشه مبحث یادگیری زبان خارجی به تدریس آن وابسته بوده است.
یادگیری زبان فارسی، دسترسی به تمدنی کهن و باستانی و ادبیاتی غنی و کم نظیر و آداب و رسومی متفاوت را امکان پذیر می کند. آنگاه لزوم یاد دادن زبان فارسی به غیرفارسی زبانان مشتاق محسوس تر می شود که شمارشان در سطح جهان بسیار است و فقط به دنبال یادگرفتن زبان کوچه و بازار نیستند، بلکه به یادگیری عالمانه زبان فارسی هم توجه ویژه دارند.
اهداف آموزش زبان فارسی به سخنگویان غیرفارسی زبان، مستقیماً با نقش زبان فارسی برای آنها مرتبط می باشد و به صورت کلی دو انگیزه عمده دارد: یکی استفاده از فرهنگ، تمدن و تفکر ایرانی و پیوستن به فرهنگ و جامعه ایرانی که اصطلاحاً آنرا «جذب فرهنگ» می نامند و این انگیزش را، «انگیزش یکی شدن» با جامعه زبان فارسی می شناسند. انگیزش دیگر دربرگیرنده هدف های خاص دیگری است که امکان دارد بسیار متنوع باشند مانند اهداف شغلی، آموزشی، پژوهشی، فرهنگی، ادبی و … که در هر صورت بر نوعی «انگیزش ابزاری» یا وسیله ای استوار است.
برای اولین بار در سال ۱۸۷۸ میلادی (یعنی سه سال پیش از اشغال تونس توسط فرانسوی ها که در سال ۱۸۸۱ اتفاق افتاد) زبان فارسی بعنوان یک واحد درسی در مدرسه صادقیه تونس، طراحی و تدریس شد. مدرسه صادقیه تونس مهم ترین مدرسه دینی آن دوران در این کشور بوده است که برپایه نظام آموزشی کلاسیک بوجود آمده بود و توأماً دروس علمی و دینی در آنجا تدریس می شد. این مدرسه شخصیت های بزرگ تونسی چون شیخ عبدالعزیز الثعالبی، علامه فاضل بن عاشور، عثمان العکاک، حسن الحسنی عبدالوهاب و … را تربیت کرده است که جزو اساتید و رجال علمی دینی مشهور و برجسته دانشگاه الهیات زیتونه تونس به شمار می روند که آموزش کلاسیک و آکادمیک را به سبک جدید در این دانشگاه هم بنیان گذاری کرده اند. در طول زمان هم زبان فارسی جایگاه و علاقه مندان خویش را در این کشور یافته است.
فارسی بعنوان یکی از مهم ترین ابزارهای ارتباطی و شناخت اندیشمندان و فرهیختگان تونسی با فرهنگ و تمدن ایرانی و اسلام ایرانی به حساب می آید که در جامعه علمی این کشور هم ریشه دوانده است. از سال ۱۹۶۰ تا ۲۰۱۰ کرسی زبان فارسی در دانشگاه زیتونه تأسیس شد. زبان فارسی بعنوان یک واحد درسی به دانشجویان این دانشگاه این فرصت را می داد تا این زبان را بعنوان یک واحد درسی برگزیده و به فراگیری آن بپردازند. اساتید این دانشگاه که با فرهنگ اصیل و تمدن اسلامی ایران آشنا بوده اند، دانشجویان علاقه مند و مستعد را به فراگیری و انتخاب واحد زبان فارسی سفارش می کردند و از آنان می خواستند تا جهت آشنایی با فرهنگ و تمدن اسلامی و عربی به فراگیری زبان فارسی بپردازند که از این طریق بتوانند آشنایی بیشتری نسبت به افق های وسیع و بیکران این تمدن اصیل و فرهنگ کهن ایران و اسلامی پیدا کنند.
اهداف آموزش زبان فارسی به سخنگویان غیرفارسی زبان، مستقیماً با نقش زبان فارسی برای آنها مرتبط می باشد و به صورت کلی دو انگیزه عمده دارد: یکی استفاده از فرهنگ، تمدن و تفکر ایرانی و پیوستن به فرهنگ و جامعه ایرانی که اصطلاحاً آنرا «جذب فرهنگ» می نامند و این انگیزش را، «انگیزش یکی شدن» با جامعه زبان فارسی می شناسند از زمان شروع به کار رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در تونس، سالانه به صورت متوسط دویست نفر در محل نمایندگی و دانشگاه های تونس با زبان فارسی آشنا شده اند و اساتید بزرگوار اعزامی از ایران در کنار اساتید تونسی همچون دکتر فرید قطاط و دکتر منصف حامدی به امر تدریس زبان فارسی مشغول بوده اند که همچنان هم ادامه دارد. بگونه ای که حالا به همت رایزنی فرهنگی و همکاری خوب دانشگاه ها، زبان فارسی در دانشگاه های تونس، سوسه، المنار، منوبة و کارتاژ بعنوان درس اختیاری تدریس می شود و علاوه بر دانشگاه ها، در محل رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران هم از گذشته های دور در سه مرحلة ابتدایی و متوسطه و پیشرفته تدریس می شود.
در سالجاری به علت شیوع کرونا و عدم امکان برگزاری کلاس های حضوری در محل رایزنی فرهنگی کشورمان در تونس، با همکاری خوب بنیاد سعدی، کلاس های آموزش مجازی در دو سطح مقدماتی و متوسطه و با تدریس خانم سندس مرزوقی، دانش آموخته مقطع کارشناسی ارشد رشته آموزش زبان فارسی به غیر فارسی زبانان آغاز که با استقبال بسیار خوبی هم روبه رو شده است. البته آموزش حضوری در دانشگاه ها همچنان بر مبنای تقویم آموزشی آن مراکز در جریان است که بعنوان نقطه قوتی در این عرصه به حساب می آید. بدیهی است آموزش زبان فارسی در دانشگاه ها و مراکز آموزشی تونس و همچنین، در محل رایزنی فرهنگی با هدف معرفی فرهنگ ایرانی اسلامی و هم آشنا کردن علاقه مندان به تمدن ایرانی صورت می گیرد.
بی شک زبان فارسی، زبان عشق، هنر، صلح و هم نوع دوستی است و این مفاهیم والا در آثار نثر و شعر بزرگان ادب فارسی همچون حافظ، سعدی، مولانا، خیام و … به فراوان مشاهده می شود و آموزش زبان در تونس سبب آشنایی هر چه بیشتر علاقه مندان تونسی با فرهنگ اصیل ایرانی، مبتنی بر انسان دوستی و محبت و مهربانی شده است.
*در زمینه ارتباطات دانشگاهی و همکاریهای علمی که همواره بعنوان یکی از اصول تقویت ارتباطات فرهنگی بین کشورها به حساب می آید و امکان دارد باعث تقویت اتحاد سیاسی هم بشود، ما چه نسبتی را با نظام آکادمیک تونس برقرار کرده ایم؟
به لطف الهی بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، توجه به مقوله تولید علم و دانش و تربیت متخصصان بومی در دستور کار قرار گرفت و با تقویت توان علمی و پژوهشی دانشگاه ها و تاسیس مراکز علمی مختلف در کل کشور، مسیری رو به رشد و پیشرفت در جغرافیای علمی ایران شکل گرفت. بی گمان بهره مندی از تجربیات دیگر کشورها در زمینه های مختلف علمی و تبادل تجربیات حاصل شده بعنوان یکی از محوری ترین سیاست های علمی کشور مورد توجه مسؤلان و مجموعه های علمی و دانشگاهی قرار داشته است.
از سوی دیگر، تونس هم با دارا بودن دانشگاه های معتبر همچون زیتونه، المنار، منوبه، تونس، صفاقس، جندوبه، سوسه و… تلاشهای بسیاری را برای رشد علمی و توسعه پژوهشی به انجام رسانده است. بنابراین بهره مندی از فرصت تقویت ارتباطات دانشگاهی بین دو کشور، همواره در دستور کار رایزنی فرهنگی سفارت جمهوری اسلامی ایران در تونس بوده است.
انعقاد تفاهم نامه های علمی و دانشگاهی بین مراکز علمی دو کشور بعنوان زیرساخت تعاملات دو جانبه هم در دستور کار قرار داشته است که تابحال چندین تفاهم نامه همکاری علمی مشترک بین بعضی از دانشگاه های ایران و تونس به امضا رسیده است و مسؤلان دانشگاهی دو کشور همواره با بهره مندی از ظرفیت های بالفعل و بالقوه تفاهم نامه های مذکور در تلاش هستند تا هر چه بیشتر ارتباطات علمی دو کشور تقویت و مسیرهای همکاری مشترک فراهم گردد. این میان میتوان به امضای تفاهم نامه همکاری بین دانشگاه الزیتونه و دانشگاه مذاهب اسلامی، دانشگاه ادیان و مذاهب، جامعةالمصطفی (ص) العالمیه، پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی و هم تفاهم نامه همکاری بین دانشگاه تهران و دانشگاه المنار، تفاهم نامه همکاری بین دانشگاه الزهراء و دانشگاه های المنار، کارتاژ، منوبه و تونس و هم موافقت نامه همکاری علمی، آموزشی و فرهنگی بین دانشگاه آزاد اسلامی ایران و دانشگاه آزاد تونس اشاره نمود.
لذا امضای تفاهم نامه های همکاری مذکور فرصت مغتنمی برای تبادل استاد و دانشجو، اعطای بورس های تحصیلی، اعطای فرصت های مطالعاتی، برگزاری نشست های علمی حقیقی و مجازی بین اعضای هیأت علمی دانشگاه های مذکور، برگزاری کرسی های تدریس مجازی مشترک و… فراهم نموده است که تا کنون ثمرات خیلی خوب و اثرات ماندگاری را به دنبال داشته است.
*آینده حضور فرهنگی ایران در این کشور را چطور پیشبینی می کنید؟
بر اساس آنچه بیان شد، فضای فعالیت فرهنگی در تونس در زمینه های مختلف و بر مبنای زیرساخت های موجود بسیار فراهم و مستعد است. عدم وجود تعصبات مذهبی، کوشش برای ایجاد ارتباطات بین فرهنگی، سیاست باز فرهنگی، تجربیات قابل توجه در اجرای فعالیت ها و برنامه های فرهنگی بین المللی، علاقه به فرهنگ، تمدن و هنر ایرانی، اشتراکات فرهنگی فراوان بین دو کشور، سوابق خوب همکاریهای فرهنگی دو کشور، دین مشترک و همکاری مراکز تصمیم ساز فرهنگی با رایزنی فرهنگی و … گزاره های قابل توجهی برای تقویت بیشتر از پیش ارتباطات فرهنگی و زمینه ساز اجرای فعالیت ها و برنامه های ماندگار در حوزه فرهنگ در این کشور به حساب می آید که امید آن داریم بتوانیم فرهنگ و تمدن ایرانی و اسلامی را به علاقه مندان جامعه هدف معرفی و زمینه های همکاریهای مشترک در زمینه های مختلف را بیشتر فراهم نماییم.
منبع: javidani.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب