در نشست آموزش و راهبردهای خواندن مطرح شد
خواندن، یك مهارت در زندگی كودكان است
جاویدانی: هشتاد و دومین نشست توسعه و ترویج فرهنگ كتاب خوانی با موضوع آموزش و راهبردهای خواندن در كتابخانه مرجع كانون پرورش فكری كودكان و نوجوانان اجرا شد.
به گزارش جاویدانی به نقل از مهر، هشتاد و دومین نشست توسعه و ترویج فرهنگ كتاب خوانی با موضوع «آموزش و راهبردهای خواندن» با حضور حسین قاسم پورمقدم و ابراهیم طلایی از پژوهش گران و مدرسان دانشگاه، روز دوشنبه ۷ بهمن ۱۳۹۸ در كتاب خانه مرجع كانون پرورش فكری كودكان و نوجوانان اجرا شد.
در ابتدای این جلسه ابراهیم طلایی به ایراد سخنانی پرداخت و اظهار داشت: «نظریه های آموزش خواندن» عنوانی است كه برای سخنان خود انتخاب كردم. در پس تمام كنش های تربیتی كه معلم انجام می دهد یك دیدگاه نظری نهفته ست كه هویدا نیست.
وی افزود: عمل بدون نظریه خطرناك و نظریه بدون عمل بی فایده است.
طلایی در ادامه سخنان با بیان مثال های مختلف به توضیح الگوها و نظریه های آموزش خواندن پرداخت.
وی با بیان این كه به نظریه های خواندن هم می توان نگاه تاریخی داشت، توضیح داد: نظریه های متقدم نخستین نظریه های خواندن هستند كه نظریه انضباط ذهنی منصوب به افلاطون و ارسطو یكی از آنهاست كه معتقد می باشد عضله های مغز هم برای خواندن نیاز به تمرین دارد. تداعی گرایی، شكوفایی طبیعی، ساختارگرایی از دیگر نظریه های ابتدایی خواندن هستند.
این پژوهشگر در ادامه سخنان خود درباره دیگر الگوهای نظریه های خواندن اضافه كرد: الگوی رفتاری نیز شامل نظریه های شرطی سازی كلاسیك، ارتباط گرایی و شرطی سازی عامل است. الگوی سازنده گرایانه نیز شامل نظریه های یادگیری مبتنی بر پژوهش، نظریه طرح واره، نظریه تبادلی / واكنش خواننده، نظریه روان زبان شناختی، نظریه تمامیت زبان و نظریه فراشناخت می شود.
طلایی از الگوی رشدی بعنوان یكی دیگر از الگوهای نظریه های خواندن نام برد و اظهار داشت: رشد سواد، مدل مرحله ای، سواد برایندی و سواد خانواده و لنزهای تغذیه ای، خواب و ورزش نظریه های رشدی هستند. الگوهای عاطفی، نظریه های یادگیری اجتماعی و پردازش شناختی نیز دیگر الگوهای نظریه های خواندن در جهان هستند كه هر كدام زیرمجموعه هایی دارند.
در ادامه این جلسه نیز حسین قاسم پورمقدم به ایراد سخنانی درباره «آموزش و راهبردهای خواندن» پرداخت.
وی اظهار نمود: همه ما ایرانیها خواندن را امری بدیهی فرض كرده ایم و برایش هزینه هم نمی نماییم. مشكل خواندن در كشور ما مشكل مربیان نیست. همه اولیا و مربیان به شیوه مربیان خود روش خواندن را آموزش می دهند.
این پژوهش گر تاكید كرد: خواندن یك پدیده الهی است و وجه تمایز انسان با حیوان، بحث زبان و قدرت اندیشیدن است. در مهارت های ذهنی ما مهارت های تولیدی نظیر تولید صوت و صدا و مهارت های دریافتی نظیر دریافت تصاویر و آوا وجود دارد.
قاسم پورمقدم تصریح كرد: حتی مربیانو معلمان ما هم دراین زمینه مشكل دارند كه بتوانند توانایی خواندن را به كودكان و نوجوانان آموزش دهند. بچه ها نوشتن را از یكسالگی بلد هستند و خط و خطوطی كه با مداد و اشیا نوك تیز می كشند برایشان معنا دارد. وظیفه مربیان و معلمان نظم دادن به ذهنیت بچه هاست.
این مدرس دانشگاه معتقد می باشد برای معلمان، خواندن روشن نیست و تصریح كرد: ما خواندن را معادل قرائت و روخوانی می دانیم. خواندن دو مرحله ای شامل تلفظ و فهم است.
وی در ادامه سخنان خود با بیان این كه ما در ایران ابزار ارزیابی فهم را نداریم، اضافه كرد: ابزار ارزیابی فهم كودكان سوال است. نگاه ما به كتاب خوانی نگاهی سطحی است. انسان وقتی از خواندن لذت می برد كه آنرا فهم كند.
قاسم پورمقدم تاكید كرد: در مدارس زنگ خواندن باید از زنگ ادبیات فارسی جدا باشد. خواندن باید به یك مهارت زندگی تبدیل گردد و بعنوان یك درس به آن نگاه نشود. كتاب خوانی چیزی نیست كه در ایران اتفاق می افتد. بیشتر كتاب ها برمبنای علم خواندن نوشته نشده است.
وی در انتهای سخنان خود اظهار داشت: حدس زدن، تجسم یا تصویرسازی، تلخیص یا خلاصه كردن و طرح سوال از راهبردهای آموزش خواندن هستند كه باید به كار گرفته شوند تا بچه ها در كتاب خوانی و خواندن رشد كنند.
در اختتام این جلسه پرسش و پاسخی بین حاضران در نشست شكل گرفت.
منبع: جاویدانی
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب