ادبیات دیگران؛
انتخاب بهترین کتاب های سیاسی سال
به گزارش جاویدانی، هشام مطر و متیو لونگو جایزه اورول ۲۰۲۴ را برای کتاب داستانی سیاسی و کتاب سیاسی غیرداستانی از آن خود کردند.
به گزارش جاویدانی به نقل از سایت جایزه، جایزه اورول برای داستان سیاسی سال جاری به هشام مطر برنده جایزه پولیتزر برای رمان «دوستان من» از انتشارات وایکینگ تعلق گرفت و متیو گونگو برای نوشتن بهترین کتاب سیاسی غیرداستانی با عنوان «پیک نیک: فرار به سمت آزادی و فروپاشی پرده آهنین» جایزه برد و برندگان هر یک جایزه ۳۰۰۰ پوندی این رقابت را دریافت نمودند.
«دوستان من» مطر که به نتایج تیراندازی سال ۱۹۸۴ در سفارت لیبی در لندن و تأثیر آن بر سه دوست لیبیایی که در تبعید در بریتانیا زندگی می کنند می پردازد، از لیست نهایی شامل ۸ رمان بیرون آمد.
الکساندرا هریس، که ریاست داوران بخش داستانی سیاسی را بر عهده داشت، اظهار داشت: «دوستان من» اثری با ظرافت، ملایم، زیبا و خردمندانه است که در مقابل خشونت و ظلم آشکار می ایستد. تیراندازی در سفارت لیبی در لندن در سال ۱۹۸۴ در مرکز رمانی جای دارد که راوی زندگی مردان جوانی است که نمی توانند نزد خانواده خود و کشور مادری خود بازگردند.
«اقیانوس در هم می پیچد» نوشته مرل کالینز، «جیمز» اثر پرسیوال اورت، «اوربیتال» نوشته سامانتا هاروی، «شکست های معمولی انسانی» اثر مگان نولان، «جاده کالدونین» نوشته اندرو اوهاگان، «آینده آینده» اثر آدام ترلول و «خاموشی ها» نوشته جاستین تورس دیگر مدعیان این بخش بودند.
«پیک نیک» لونگو تجزیه اتحاد جماهیر شوروی و فروپاشی پرده آهنین را بررسی می کند و با روایت داستانی ناشناخته از اقدامات گروهی از فعالان مجارستانی که سال ۱۹۸۹ وارد منطقه نظامی ممنوعه در مرز اتریش شده بودند روایت می شود. این منطقه زیر پوشش پرده آهنین بود و با تیراندازی نیروهای آلمان شرقی به پیک نیک به شکلی تسریع کننده فروپاشی دیوار برلین شد. این کتاب از میان لیست نهایی شامل ۹ کتاب غیرداستانی انتخاب|شد.
پیتر فرانکوپان، رئیس داوران بخش غیرداستانی، در حالیکه انتخاب برنده از لیست نهایی سال جاری را که شامل تعداد غیرمعمولی از آثار کلاسیک مدرن بود، بسیار دشوار خواند اظهار داشت: ما در دوره ای از تغییر زندگی می نماییم، و ازاین رو نوشتن کتاب سیاسی غیرداستانی بسیار قابل توجه است.
دیگر مدعیان این بخش شامل «حوا» اثر کت بوهانون، «تله آشیل» اثر استیو کول، «هیتلر، استالین، مامان و بابا» اثر دانیل فینکلشتاین، «کنش های انقلابی» اثر جیسون اوکوندای، «زندانی ها» نوشته آلپا شاه، «ما برای تغییر جهان آزاد هستیم» نوشته لیندزی استونبریج، «یک روز از زندگی عابد سلاما» اثر ناتان ترال و «دشمنان ما ناپدید خواهند شد» نوشته یاروسلاو تروفیموف بودند.
در هیات داوران بخش داستان سیاسی در کنار الکساندرا هریس، منتقد ادبی و مورخ فرهنگی بعنوان رئیس، سایمون اوکوتی و راس رایزین رمان نویس و لارا چوکسی مدرس مدرسه انگلیسی UCL جای داشتند.
در بخش نویسندگی سیاسی غیرداستانی هم در کنار پیتر فرانکوپان مورخ، ساندر کاتوالا نویسنده و مدیر اندیشکده بریتانیایی فیوچر، کریستینا لمب روزنامه نگار، لولا سیتون منتقد ادبی و روهان سیلوا یکی از بنیان گذاران «خانه دوم» و مشاور سیاسی جای داشتند.
در بخش روزنامه نگاری جایزه اورول به وندل استیونسن از اکونومیست برای «مجله ۱۸۴۳» و در قسمت گزارشگری بی خانمان ها کارل براون، دبی کاچبرت، استوارت پاتس و دیوید وینتر برای «صداهای ناشنیده شده» برنده شدند.
منبع: جاویدانی
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب