حسن بنیانیان مطرح كرد؛
امید، اعتماد و تعهد درهم تنیده هستند
حسن بنیانیان اظهار داشت: بحث امید همان ایمان عمومی جامعه است و امید، اعتماد و تعهد در هم تنیده هستند. مفهومی به نام فرهنگ سازمانی داریم که پر از عیوبی است که دربستر تاریخ ایجادشده و باید درمان گردد.
به گزارش جاویدانی به نقل از مهر، سلسله نشست های مکتب امام و گام دوم انقلاب اسلامی، به مناسبت ایام رحلت جانگداز رهبر کبیر انقلاب اسلامی از ۹ تا ۱۸ خردادماه توسط اندیشگاه بیانیه گام دوم انقلاب اسلامی راه اندازی.
در سومین نشست از این سلسله نشست ها، نشست امید، اعتماد و تعهد با حضور حسن بنیانیان مشاور و دستیار امور فرهنگی رییس دانشگاه آزاد اسلامی و با دبیری حسین حیدرزاده بنام عضو اندیشکده امید، اعتماد و تعهد اندیشگاه بیانیه گام دوم انقلاب اسلامی، ۱۱ خردادماه انجام شد که در ادامه گزارشی از این جلسه ارائه می شود.
حیدرزاده بنام دبیر نشست طی سخنانی اظهار داشت: امروز در قالب سلسله نشست های مکتب امام و گام دوم انقلاب اسلامی در خدمتتان هستیم. رهبر معظم انقلاب در مورد مکتب امام در پیامی که پس از شهادت شهید سلیمانی دارند به عبارتی اشاره می کنند که ایشان را نمونه ای برجسته از تربیت شدگان اسلام و مکتب امام خمینی می نامند که همه عمر خودرا در راه جهاد صرف کردند. آقای دکتر برداشت شما از عنوان مکتب امام خمینی چیست؟
بنیانیان در ابتدای سخنانش اظهار داشت: نکته ای که در ابتدا به ذهنم می رسد این است که نسل ما، که در پیروزی انقلاب اسلامی درگیر مسائل سیاسی جامعه بودیم، تزریق امید از حضرت امام به نسل ما لحظه به لحظه برای ما محسوس بود. اطلاعیه های متوالی امام، کلماتی که به استخدام می گرفتند و بین ما جوانان دست به دست می گشت ظرفیت های وجودی نسل جوان آن زمان و افراد متدین و حتی افرادی که اعتقادات مذهبی ضعیف تری داشتند را به صحنه آورد. پس از انقلاب که مطالعات عمیق تری داشتم به این نتیجه رسیدم که حضرت امام کاری نکردند، جز اینکه انسان را به فطرت خودش برگرداندند.
وی اضافه کرد: ما انسان ها یک نیاز مادی داریم که با حیوانات مشترک است. خداوند ابعاد دیگری را هم در ما به ودیعه گذاشتند که ابعاد انسانی ماست که یکی از آنها خداخواهی است. یکی لذت بردن از خدمت به دیگران است. یکی زیبایی خواهی است. یکی هم حقیقت طلبی است. انسان ها فی نفسه از کشف حقایق عالم هستی لذت می برند. شهید مطهری معتقد بودند که انسان دنبال خلق پدیده های جدید است. اگر نظام اجتماعی و ساختار حکومت فقط به تحریک نیازهای مادی متمرکز شد؛ بطور طبیعی نیازهای فطری انسان ها آرام آرام کمرنگ می شود. کاری که حضرت امام انجام دادند بیدارسازی بقیه نیازهای انسانی بود که جلوه های بزرگی از گذشت و ایثار در آن اتفاق می افتد.
این استاد دانشگاه و پژوهشگر حوزه فرهنگ در ادامه سخنانش اظهار نمود: بنا بر این نیروهای انقلابی بعد از آزاد شدن از زندان بیش از پیش امید، انگیزه و نشاط پیدا می کردند. انتقال این مفاهیم برای نسل جدید قدری مشکل است و برای حل این مشکل می توان از هنر کمک گرفت. در دفاع مقدس این پدیده خودرا کامل تر از قبل نشان داد که سربازان حتی از تمام مرخصی خود استفاده نمی کردند و بعد از تجدید دیدار با خانواده و دوستان زودتر از موعد به جبهه بر می گشتند. موارد زیادی از زخمی هایی داریم که از بیمارستان فرار می کردند تا به جبهه برگردند.
بنیانیان با اعلان اینکه امید لازمه هم افزایی بین ظرفیت های افراد است، اظهار داشت: زمانی که هنوز علم توسعه پیدا نکرده بود حکیم داشتیم که هم پزشک بودند، هم فقیه بود، هم منجم بود و به همه علوم زمان در عمق کم مسلط بود، اما با توسعه علم و تخصصی شدن علوم در پیوند دادن علوم و حل مسائل جامعه به مشکل برخوردیم که خیلی از آنها موانع اخلاقی و فرهنگی هستند که در نهایت به لطمه های اجتماعی منجر می شوند. قسمتی از مشکل تلاش سازمان یافته دشمن است که با بزرگ نمایی نقاط ضعف ما و تزریق دروغ و بهره گیری از علوم انسانی که در غرب متولد شده می کوشند که امید را از جامعه ما بگیرند. ما جامعه ای هستیم که بدون داشتن امکانات مادی و با دست خالی¬ انقلاب کردیم چون ذخیره ای از امید در مردم وجود داشته. ما چون به این موضوعات عادت کردیم به آسانی از کنارشان می گذریم. نمونه این اتفاق را در هیچ کشوری پیدا نمی کنید.
وی با اشاره به این که نخستین شهری که در زمان انقلاب حکومت نظامی شد اصفهان بود، اظهار داشت: ما هم آن زمان جزو جوانان انقلابی بودیم. تصمیم گرفتیم که مأمورین شاه را مورد ضرب و شتم قرار دهیم. در همین حین حضرت امام (ره) پیام دادند که سلام مرا به افسران جوان برسانید. ما هم به هم می گفتیم که چرا اطلاعات درست به امام نمی دهند؟! البته عظمت امام اجازه نمی داد که ما مخالفت علنی نماییم. در دل خودم حسمان این بود که ایشان اطلاع درستی از امور ندارند، ولی وقتی روز ۲۱ بهمن همین افسران جوان به انقلاب پیوستند تازه به حکمت سلام رساندن حضرت امام پی بردیم و درسی شد برایمان که همیشه تحلیل خودمان را داشته باشیم، ولی ذیل تحلیل رهبری جامعه. این روزها هم می بینید که افراد با اطلاعات محدود در یک عرصه خاص بدون این که بتوانند آثار آن عرصه در سایر مسائل را مورد تحلیل قرار دهند با نظرات مقام معظم رهبری مخالفت می کنند. بطورمثال چرا ما در سوریه می جنگیم؟ چرا با اسرائیل سر جنگ داریم و غیره. ما هم در آن زمان از این قضاوت های غلط می کردیم.
مشاور و دستیار امور فرهنگی رییس دانشگاه آزاد اسلامی با اشاره به این که امیدواری اولیه بدون دلیل شکل نمی گیرد، اظهار داشت: در ساختن جامعه ضمن این که اعتقاد به وجود خداوند پشتوانه ای عظیم و اصلی قطعی است، باید بدانیم که خدا با کسی هم تعارف ندارد. اتکا به خدا همراه با تلاش و ممارست و گذشتن از هوای نفس نباشد حاصلی نخواهد داشت. در تاریخ صدر اسلام مشاهده می کنید که اگر مردم امیدوار و متوکل در صحنه نباشند امام علی (ه) هم به حاشیه می رود و امام حسن (ع) هم صلح نامه امضا می کند. وجود رهبری خوب، قسمتی از مسئله است و وجود ملت امیدواری که خصلت هایی داشته باشد که منجر به هم افزایی در ظرفیت ها می شود. همانطور که انقلاب به پیروزی رسید و در جنگ هم پیروز شدیم، الآن هم در صحنه های خاصی پیشتاز هستیم. هر جا که پیشرفت باارزش قابل توجه داریم حتما افرادی قیامت باور با روحیه جهادی با هم درحال همکاری هستند. موفقیت های ما به ویژه در زمینه دفاعی از دل چنین همکاری هایی به بار می نشینند.
وی با تاکید بر این که در گام دوم انقلاب به مدیریت جهادی عالمانه نیاز داریم که بتواند از چهل سال تجربه مدیران گذشته چه در موفقیت ها و چه در شکست ها استفاده نماید، اشاره کرد: تاکید من روی اشتباهات است، چون موفقیت ها ثبت شدند و بارها مرور شدند ولی شکست ها مسکوت ماندند تا کسی از آنها اطلاعی پیدا نکند و چون نمی گذارند کسی از این اشتباهات باخبر شود در مدیریت های جدید هم تکرار می شوند. در همه وزارت خانه باید گروهی از جوانان بی طرف و بی تعصب آموزش ببینند و کارشان این باشد که از مدیران بازنشسته و فعلی وزارت خانه تصویر ذهنی شان از مسئولیت در زمان انتصاب و زمان حال، دلیل اشتباهات و شکست هایشان را استخراج کنند. بعد از جمع آوری اطلاعات مدیران قبلی آنرا در اختیار مدیران نسل جدید قرار دهند که حداقل اشتباهات قبلی باردیگر تکرار نشوند.
دبیر جلسه در ادامه این جلسه اظهار داشت: این که امید ما به چه کسی و چه چیزی باشد خیلی مهم می باشد. به نظرم باتوجه به بیانات شما امام، امید مردم را به خدا جلب کردند، فضایی که فطرت می طلبید و از آن روز بود انقلاب و جنگ به گونه ای مدیریت شد و جلو آمدیم. اما در این فضای مبارزاتی می بینیم که به شدت با شرایطی مواجه شدیم که امید ما به خدا کمتر شده است. شاید حتی امیدمان را به گونه ای به خارج کشور، به افراد، دولت ها و حتی به دشمنانمان می دوزیم که در اینجا بحث توکل پیش می آید. در بحث مدیریت جهادی به جهت اینکه از اشتباهاتمان درس بگیریم، مباحثی از جنس اعتماد و تعهد هم شکل می گیرد. مسئولین ما در قالب اعتماد دو جانبه ای که بین مردم و مسئولین وجود دارد و آن تعهدی که باید به این مسئله داشته باشند این سه گانه را کامل می کند. اگر ممکنست به تشریح این موارد بپردازید؟
بنیانیان در ادامه این جلسه در پاسخ به سوال دبیر نشست اظهار نمود: اگر دقت کنید در سی سال اخیر مقام معظم رهبری هشدارهای زیادی راجع به لطمه زا بودن علوم انسانی موجود در دانشگاه ها مطرح نمودند. در صفحه اول کتاب اقتصاد خُرد بیان می شود انسان موجودی است اقتصادی که هر لحظه به حداکثر کردن منافع خود می اندیشد و اشاره ای به این هم نمی گردد که منظور از منافع کدام منافع انسان است. صفحه بعد بحث ریاضی این مساله مطرح می شود، یعنی این که این حرف پشتوانه ریاضی هم دارد. ریاضیات یعنی، این است و جز این نیست. وقتی در محیطی قرار بگیرید و این جملات تکرار شود و جامعه اینگونه مدیریت شود، این تفکر غلط، پول پرستی را در نسل جدید دامن می زند. این بیماریها بلافاصله پس از جنگ به سبب خلأ وجود علوم انسانی اسلامی در ایران شایع شد. در همین بستر افراد به مدیریت می رسند و وسوسه می شوند که این نظام حق من را نمی دهد. به مرور ذهن فرد آماده می شود برای پذیرش هدیه، البته کسانی هم که هدیه می دهند می خواهند حق کسی را پایمال کنند یا منافعی از بیت المال ببرند. در جلسه ای رهبری به حوزه ها هشدار می دادند که این رسالت شماست که این نظریه ها را از دین استخراج کنید. متأسفانه شرایط به شکلی رقم خورده که زیاده خواهی در نیازهای مادی محور حرکت در اقتصاد شده است. اگر دقت کنید در این سال ها که در اوج مشکلات اقتصادی هستیم مقام معظم رهبری در پیام تبریک سال نو به دو اولویت اقتصاد و فرهنگ تاکید می کنند، اما کسی روی فرهنگ متمرکز نمی گردد، اگر می خواهیم این آرمان ها را دنبال نماییم همه مدیران در همه وزارت خانه ها و سازمان ها باید حداقلی از فهم فرهنگی داشته باشند. همانطور که یک پزشک باید در دوره عمومی به درک کلی بدن انسان برسد، سپس در دوره تخصص یکی از اجزای بدن را بصورت تخصصی مورد مطالعه قرار می دهد. متأسفانه در مدیریت جامعه به این بلوغ نرسیدیم. هر کسی می خواهد در سمت های مدیریت قرار بگیرد باید شناخت عالمانه ای از اقتصاد و سیاست و فرهنگ و دین داشته باشد. سپس بسته به حوزه تخصصی خود باید دانش تخصصی آن رشته را داشته باشد. در این حالت مدیران متوجه منظور مقام معظم رهبری از این که می فرمایند «تصمیمات مهم شما پیوست فرهنگی می خواهد» می شوند. الآن جایی در نظام نیست که چنین مدیرانی را تربیت کند. مدیران ما باید آموزش فرهنگ ببینند. در غیر این صورت تصمیمات مدیران برای حل مشکلات می تواند موجب بروز مشکلات جدید شود.
وی با تاکید بر این که مبحث امید یک زیرساخت می خواهد و آن هم این است که مدیر جمهوری اسلامی قیامت را بطور جدی باور داشته باشد تا هر مشکلی در زندگی اش پیش می آید ناامیدش نکند، اظهار داشت: همه این موارد بصورت سیستماتیک به هم پیوند خورده اند. علوم انسانی که از غرب می آید مادیات و دنیا را محور قرار می دهد و قیامت را به حاشیه می برد. تبلیغات دشمن و بدرفتاری های مدیران را هم به آن اضافه کنید. مدیران بالادستی خودرا می بینند که سطح علمی پایین تری نسبت به اساتید دارد و صلاحیت مدیر شدن ندارد و با مناسبات سیاسی به این سمت رسیده است. این چرخه موجب ایجاد حس تحقیر در اساتید می شود.
وی اضافه کرد: بسیاری از مدیران بعد از انتصاب به سمت مدیریت در یک سازمان جدید تیم مدیریتی خودشان را همراه خودشان می آورند و این پدیده موجب می شوند پرسنل باسابقه آن سازمان، سال ها در سمت های پایین باقی بمانند و به مرور انگیزه خودرا از دست بدهند. نیروهای قدیمی باید به نیروهای جدیدالورود آموزش دهند در صورتیکه نیروهای جدیدالورود مدیران جدید آنها هستند. بسیاری از معاونین به این فکر می کنند که اگر من صلاحیت معاونت این سازمان را دارم چرا پس از مدتی خودم به ریاست منصوب نمی شوم و همیشه باید به مدیران جدیدالورود آموزش بدهم در صورتیکه خودم نیاز به اینگونه توجیه شدن ها و آموزش ها ندارم.
یأس از یک نقطه ایجاد نمی گردد، به مرور ایجاد می شود. سرگرم کردن مردم در پیچ و خم امور اداری تحقیر مردم است و یاس را به جامعه تزریق می کند. مقام معظم رهبری بارها به نمایندگان مجلس به سبب دخالت در انتصاب مدیران تذکر می دهند، ولی متوجه نمی شوند که لطمه های این نوع دخالت ها کجا نشان داده می شود. بحث امید همان ایمان عمومی جامعه است. مفهومی به نام فرهنگ سازمانی داریم که پر از عیوبی است که در بستر تاریخی به وجود آمد که باید درمان گردد.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب