پا به پای رزمندگان در عملیات بیت المقدس، ۳
دعای حاج احمد برای خرمشهر
به گزارش جاویدانی ما با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می کردیم؛ خصوصاً در امر رساندن امکانات، مهمات، تغذیه، نیرو و... علیرغم این که از این حیث هم کمبودی نداشتیم، ولی رساندن آن در زیر آتش دشمن به جلو مشکل بود.
خبرنگار مهر - فرهنگ و اندیشه- زهرا زمانی: ساعت بیست و دو و پانزده دقیقه روز ۱۶ اردیبهشت ماه ۶۱( با سه ربع تأخیر) قرارگاه کربلا با صدور رمز (بسم الله الرحمن الرحیم، لاحول و لا قوه الابالله العلی العظیم یا علی بن ابی طالب) به قرارگاه های فتح و نصر دستور اجرای مرحله دوم عملیات بیت المقدس را صادر کرد. نیروهای فتح و نصر باید حمله را ادامه می دادند تا به مرز برسند. نیروهای قدس هم باید نیروهای دشمن را در محور شمالی درگیر نگه می داشتند. اگر نیروها به مرز می رسیدند خرمشهر محاصره می شد. نیروهای فتح به مرز رسیدند و با این که نیروهای نصر هنوز به مرز نرسیده بودند، دشمن عقب نشینی کرد. در محور شمالی هم نیروهای عراق، که بین نیروهای فتح و قدس محاصره شده بودند، سریع عقب نشینی کردند تا تمام توانشان را برای محافظت از خرمشهر، شلمچه و بصره به کار گیرند. در نتیجه، شهر هویزه، جاده اهواز -خرمشهر و پادگان حمید کاملاً آزاد شدند.
شهید حسن باقری از فرمانده هان دفاع مقدس مشکلات تثبیت و تدارکات این مرحله از عملیات را این گونه تشریح کرده است:
... تثبیت خط در مرحله دوم، زمان می برد و بسیار هم اهمیت داشت؛ بخصوص که ما می بایست به یک جمع بندی کلی می رسیدیم تا ببینیم عکس العمل عراق در نهایت چه خواهد بود! مدتی طول کشید تا واحدهای ما در قرارگاه عملیاتی نصر توانستند خودشان را پیدا کنند؛ به علت این که آتش دشمن در این خط بسیار شدید بود. خط مرز هم یک خط مستقیم بود؛ لکن با تمام این حرف ها، ما توانستیم به لطف خدا و استقامت قوی و بسیار بالای برادران خودمان، این مراحل مشکل را سپری و خط را تثبیت نماییم. ما با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می کردیم؛ خصوصاً در امر رساندن امکانات، مهمات، تغذیه، نیرو و.... علیرغم این که از این حیث هم کمبودی نداشتیم، ولی رساندن آن در زیر آتش به جلو مشکل بود. فقط جاده اهواز- خرمشهر کماکان اصلی ترین مسئله ما بود؛ از طرفی به دلیل وسعت منطقه درگیری، ما مشکل برد بی سیم هم داشتیم؛ چون به علت وسعت منطقه عملیات، بی سیم ها مبتلا به اختلال می شد. این استقامتی که برادران ما در دژهای مرزی از خود نشان دادند، واقعاً انسان را به یاد صحابه پیامبر اکرم در صدر اسلام می انداخت. اینها اسطوره هایی هستند که باید در تاریخ بمانند و مردم ما اینها را باید در حکم کیمیا بدانند. تمامی این پیروزی ها، به علت مقاومت و استقامت شدیدی بود که برادران ما آنجا در گرما و زیر آتش بی امان توپ ها، خمپاره ها و موشک های دشمن نشان دادند....
اما در این سمت هم ارتش عراق نیروهایش را برای دفاع از خرمشهر در شهر متمرکز کرد و طی چند روز استحکاماتِ محافظ شهر را چند برابر کرد. شهیدحسن باقری در مورد این استحکامات هم این طور می گوید: عراق در اجرای طرح های ایذایی برای حفظ و نگهداری خطوط دفاعی خود، دست هیتلر و موسولینی را از پشت بسته بود، همچون این خطوط دفاعی نهر عبید و سابله و مین های شمالی غربی بستان و یا طرح های دفاعی خرمشهر را میتوان نام برد. آنها با استفاده از موانع طبیعی زمین برای تشکیل خطوط دفاعی مستقیم طرحی را تهیه کرده بودند که نخست کالک آنرا ما دیدیم و سپس آنرا روی زمین، در جنوب رودخانه کرخه نور، به طول بیشتر از سی کیلومتر مشاهده کردم. نخست میدان مین که بنا به موقعیت عمق های مختلفی دارد. سپس دو ردیف سیم خاردار لوله ای که یک ردیف هم روی آن می اندازند و از هر طرف دو ردیف بشمار می رود و عرض آن حدود سه متر و ارتفاع آن هم همین حدود است. بعد از آن سیم خاردار خطی که نمی تواند چندان عامل مقاومت باشد. بعد از آن خندق که عرض آن بنا به موقعیت دو تا سه متر و عمقش دو متر است و در صورت امکان، کف آنرا آب می اندازند یا مین می کارند یا سیم خاردار و مین هر دو وجود دارد. سپس، کانالی که سنگر افراد در آن، به صورت انشعابی و زیگزاگ راه اندازی شده است؛ بعد از هر سه سنگری نفری، یک تیربار مستقر است. البته، در صورت امکان سنگرهای نفری، سقف های نیم دایره ای دارد و پشت این خط سنگرهای تجمعی است و این خط، تازه سنگرها و سکوهای تانک می باشد.
حال و هوای تک تک رزمندگان هم شاید تا سال های سال خواندنی باشد. جزئیاتی که هنوز هم مورد غفلت واقع می شود. وقتی طعم پیروزی از رادیو و تلویزیون به گوش تک تک مردم رسید و لبخند و اشک ذوق ریختند شاید کمتر به یاد بچه هایی بودند که گرما امانشان را بریده بود. در خوزستان از اردیبهشت ماه هوا حسابی داغ می شود. توی همین مرحله وقتی جاده آزاد شد و خرمشهر محاصره، برخی از نیروها فکر کردند عملیات تمام شده، تقاضای مرخصی دادند. حاج احمد متوسلیان نیروها را جمع کرد و در یک سخنرانی حماسی احساسی این طور بیان نمود: برادرها! باید بدانید که عملیات به هیچ وجه لغو شدنی نیست، ولو این که حتی یک نفر هم زنده بماند. لغو عملیات نخواهیم داشت. مگر با آزادی خرمشهر. خرمشهر هم اکنون دیگر یک سمبل است. ما هم اکنون در تنگنای سیاسی هستیم و حیات سیاسی این مملکت بستگی دارد به آزاد شدن خرمشهر. برادران، ما وقتی آمدیم، قول دادیم تا خرمشهر را پس نگیریم برنگردیم. ما می خواهیم تا چند روز دیگر خرمشهر را آزاد نماییم. شنیده ام بعضی ها از مرخصی و تسویه حرف زده اند. همه حیثیت ما اینجا در خطر است. شما بگذارید ما برویم با آب اروند وضو بگیریم و نماز فتح را در خرمشهر بخوانیم. مطمئن باشید اگر هم اکنون نتوانیم، دیگر موفق نخواهیم شد.
گریه حاج احمد بلند شد. دست هایش را رو به آسمان بلند کرد و گفت خدایا راضی نشو احمد زنده باشد و خرمشهر در دست دشمن باشد. مرگ حاج احمد را برسان… شاید همین دعاهای حاج احمد بود که باردیگر نیرویی مضاعف به بچه ها داد تا آن روز فتح و شیرینی آزادی خرمشهر وقتی سرهنگ امجدی، از فرماندهان ارتش از اسیری که از فرمانده هان عراقی بود سوال کرد: چطور شد شکست خوردید؟ و این فرمانده عراقی یکی از بسیجی ها را نشان داده است و می گوید: این از یک بمب هم خطرناک تر است. این اصلاً از هیچ چیز نمی ترسد.
حسن باقری، این مرحله را این طور روایت می کند: شب دوم عملیات عراقی ها با تیپ مستقل ۱۰ زرهی، از قوی ترین تیپ هایشان که خیلی به آن دل گرم بودند، دیوانه وار به طرف جاده حمله کردند. چند دستگاه از این تانک های عراقی موفق شدند تا روی جاده آسفالت هم پیش بیایند و خودشان را به خاک ریز نیروهای ما برسانند. ظاهراً دیگر کار از کار گذشته بود. رزمندگان هم واقعاً در آنجا به این نکته پی بردند همان گونه که هدفشان الله است باید از او یاری بگیرند. به ذهن فرماندهان خط خطور کرد لازم است در سراسر خط رزمنده ها تکبیر بگویند که در جبهه خیلی مؤثر بود. پس از اینکه اعلام گردید برادران تکبیر بگویند در سراسر خط، بچه ها شروع کردند به تکبیر گفتن و حمله کردند. عراقی ها وحشت کردند. خدمه و راننده های تانک های این تیپِ عراقی که روی جاده آمده بودند تانک ها را گذاشتند و فرار کردند. آن هایی که عقب تر بودند هم با تانک هایشان فرار کردند و آن حمله دشمن هم با یاری خدا و سلاح الله اکبر دفع شد...
در مرحله دوم عملیات بیت المقدس نیروهای عراقی متحمل تلفات و ضایعات بسیار سنگینی بخصوص در تجهیزات زرهی مانند تانک و نفربر شده بود تردیدی وجود ندارد چونکه کثرت وسایل اغتنامی و تجهیزات باقی مانده سالم یا منهدم شده در میدان نبرد و اجساد سوخته شده خدمه تانک های عراقی شاهد این مدعاست....
منابع: هم پای صاعقه، گلعلی بابایی
روایت خرمشهر جعفر شیرعلی نیا
تحلیل عملیات بیت المقدس، نصرت الله معین وزیری
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب