با عنوان نشانی ها اشتباهی مضحكند ؛
چهارمین مجموعه شعر علیرضا توكلی روانه كتابفروشی ها شد
جاویدانی: نشر نصیرا كتاب نشانی ها اشتباهی مضحكند سروده علیرضا توكلی را منتشر نمود. این چهارمین مجموعه شعر انتشار یافته از توكلی است.
به گزارش جاویدانی به نقل از مهر، مجموعه شعر «نشانی ها اشتباهی مضحکند» شامل ۳۳ قطعه شعر سروده علیرضا توکلی در ۷۷ صفحه و بهای ۱۵ هزار تومان توسط نشر نصیرا روانه کتابفروشی ها شد.
این کتاب چهارمین مجموعه شعر توکلی است که در دسترس مخاطبان قرار می گیرد. از سروده های وی پیش تر کتاب های «من دیگرمن»، «به کجای حجم این جهان برمی خورد» و «این بچه دندان درآورده » انتشار یافته بودند.
توکلی مدیر سرای کتاب بوطیقا در جزیره کیش و سردبیر مجله ادبی بوطیقا است که به صورت الکترونیکی منتشر می شود. حیطه کاری مجله ادبی بوطیقا که تابحال ۲۲ شماره از آن پخش شده، ادبیات مدرنیستی و نومدرنیستی ایران و جهان است. همین طور به قلم توکلی در آینده ای نزدیک مجموعه شعر «صفر مجموع» و ترجمه مجموعه «گلچین شعرهای رابرت لاول» با همکاری محسن کاظمی طامه نیز منتشر خواهند شد.
دو شعر از کتاب «نشانی ها اشتباهی مضحکند» بدین سان اند:
تعارف
«یک شاخه گل می تواند
گوشه ای از باغچه را به خانه ات بیاورد اگر
باغ را قبلن دیده باشی
یک گلدان جنگلی تبعید شده است
هزاران هزار گلدان همین طور
یک گلوله اما همیشه از جنگ خواهد گفت
برگ افتاده زیر پایت
پاسخ یک درخت است به فصل ها
آدم اگر بیفتد به چه چیز پاسخ می دهد؟
ابرها تکه هایی تبعید شده از آسمانند
آدم اگر تبعید شود تکه ای از چه چیز می تواند باشد؟
خیال من اما دارد می گلولد سمت موهات
مرز روسری ات که حالا دارد می جنگلد در باد
همیشه فاصله موقعیت دو چیز از هم نیست
وقتی من از خودم دورم
گاهی نیاز به ایستادن روبروی آینه را نداری
به درون اگر بریزی
دریا دنیایی را با خود می برد
از درون اگر بگریزی
گلدانی را به جنگل تعارف کرده ای».
و شعر دوم با عنوان: فوگ زیستن
اول صدا
پوشیده از تکرار روانه ای به کجا
روانی روزهای پوشیده نپوشیده
در تعارض زیستن کدامین بند آب داده به
ز یبایی همیشگی
ن گاه بی اندازه
د نیای تمرد و چشم پوشی
گ ناه ساعت سین
ی گانه تجربه تا
دوم صدا
کوبش های انگشتان جهان
لغزش های همیشگی از پرتاب
ک تاب
ل باس
م اشین
ه ویت
تا خون راه افتاد از دماغت
صورتت را خوردند
پاهات
چشمهات کشید
سوم صدا
و دستانت راه افتاد در تاریخ و
ریختی در جغرافیا
از شاخه ای به شاخ دیگر
که می رویید از کلمه و
هر کس لهجه ات را می کشید به سمت خودش
شدی درنده این گونه
و گونه های دیگرت آینه ای در مقابل
چهارم صدا
ساعت خواب
به خودت ثابت نشدی تا حالا؟!
به بیانی که هر لهجه ات گرفت
به کمرت که سلاح تکرار است
به چشمانت که آفتابه غذای حاجت
گرسنه سده ها و هزاره ها
سگ هار پشمانت سفیدی جهانی را گرفت
و تو از هر بار
بر می گشتی سیاه مشق
و چیزی در تو بود که به اندازه اش نبودی
م اده ای که شکل نمی گرفت
ر اهی که نمی رسید به مقصد
گ اوی که هر کجا نکشید گفت مااااااااااااااااااااااااا
***
منبع: javidani.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب